Reizen in de toekomst

Jaap deelt zijn belevenissen, maakt zich een beetje zorgen over het reizen in de toekomst en ziet zijn grote droom in gevaar komen…of toch niet?

SCHRIKKEN

Op het moment dat de overheid Nederland sociaal en economisch op slot gooide zat ik in Portugal en ik schrok ervan. Niet zo zeer van die maatregelen want die waren nog een ver van mijn bed show. De schrik zat hem meer in het feit dat ik voorlopig niet meer zou kunnen reizen. Opgesloten in eigen land en een wereld die bijna alleen uit virologen lijkt te bestaan en waar knuffelen uit den boze is, dat is echt een worstcase scenario.

KASHAN

Ik neem je nog even mee terug naar Iran waar ik in 2017 de reis van mijn leven maakte. Door toeval belandde ik in Kashan, een oasestad tussen Teheran en Isfahan. Als ik aan deze stad terugdenk voel ik meteen de enorme gastvrijheid en zie ik de prachtige architectuur. Een plek waar de historie je ongeveer 9000 jaar mee terugneemt in de tijd en de bewoners je liefdevol omarmen. Het is ook de stad waar ik een oude weverij binnenliep en de foto maakte waarmee ik in 2018 door Columbus Travel werd uitgeroepen tot beste reisfotograaf van Nederland in de categorie locals. De ultieme reisbevrediging waarvan je wilt dat die niet eindigt.

LOCKDOWN

Nederland ging verder op slot en mijn werk als fotograaf kwam volledig stil te liggen. Ik heb het geluk dat ik nooit mijn werk als begeleider op een crisisopvang voor verstandelijk beperkten heb opgegeven. Ik heb een baan en geld maar daar is dan ook alles mee gezegd. Het vijandige virus zit een partij ruzie met mijn passie te maken en ik kijk toe terwijl ik af en toe een linkse hoek van de eenzaamheid krijg. Denken doe je een tijdje flink irrationeel en dat zorgt voor doemscenario’s die niet echt helpend zijn. Vanuit een eigen behoefte begin ik 1 op 1 fotoworkshops op maat en dat is een schot in de roos (er is nog plek). Zelf initiatieven ontplooien is het recept om weer terug in het zadel te komen. Als je wacht op wat een overheid doet, heb je veel tijd om na te denken over het negatieve. Het maken van leuke plannen zorgt ervoor dat ons brein dopamine aanmaakt en van dat spul word je blij.

INSPIRATIE

Onlangs las ik een artikel van Reishonger, een online platform voor reislustige wereldreizigers en backpackers. Drie experts uit de reiswereld vertellen hoe zij het reizen na Corona zien. De titel: ‘Coronacrisis wake-up call voor reiswereld’. Dat wakker schudden geldt natuurlijk voor ons allemaal. Ik kan me niet voorstellen dat de opticiens van Nederland ook geen plannen maken die rekening houden met een volgende crisis. Bijvoorbeeld door meer te gaan werken met collecties die dichter bij huis gemaakt worden. Het werken met lokale partijen heeft meer toekomst dan het wachten op rommel van een Chinese online aanbieder. Duurzaamheid is ook een onderwerp wat steeds terugkeert en terecht. We kunnen niet ongestraft deze aardkloot blijven verpesten met milieuonvriendelijke acties. In het artikel zegt Lotte Kleinstapel van Local Hero Travel: “Reizen moet duurzamer worden. Ik zie een verschuiving van snel, vaak en goedkoop naar slow travel: niet alleen hoogtepunten afvinken, maar echt de tijd nemen om de omgeving en cultuur in je op te nemen. Zo ontstaat er ook ruimte voor lokale ontmoetingen en om van de gebaande paden af te wijken. De verwachting is dat de prijs van vliegtickets zal stijgen, wat reizen na corona duurder maakt. Als je dan toch veel geld uitgeeft, wil je er ook alles uithalen. Kortom, we gaan minder vaak reizen, maar wel langer: van kwantiteit naar kwaliteit.”

Waar ik eigenlijk nog niemand over heb gehoord is het feit dat Covid-19 ons ook heeft doen beseffen hoe kwetsbaar we zijn als we geen prioriteit geven aan onderzoek en bestrijding van virussen. Ik denk dat daar een kentering in is gekomen die ervoor zorg gaat dragen dat er op dit gebied meer veiligheid komt in de toekomst. Dus ook meer zekerheid voor de reisbranche en zijn reizigers.

FOTOREIS

We gaan weer even terug naar Kashan. Ik raak daar bevriend met Mahdi, een lokale touroperator. We hebben nog steeds contact. Hij houdt me op de hoogte van de ontwikkelingen in Iran en ik vertel mijn Nederlandse verhaal. Het zijn mijn eigen verhalen en die van anderen zoals Mahdi van Kamal Almok Tours, Lotte Kleinstapel van Local Hero Travel en ook een Charlie Witlox van Charlies Travel, Ahmed Larouz van Bridgizz, Michelle Schreuders (manager Jaap Kroon Fotografie), Marlou Jacobs en Godfried van Loo van Reisreport, Annemiek Kok van China in Beeld en niet te vergeten een Dick van der Niet van NanaWoody&John, die mij inspireren. Toen ik die prijs won dacht ik heel even dat heel de wereld op mijn foto’s zat te wachten. Zo werkt het niet. Het is aan jou of je droom uitkomt. Die van mij is om ooit in mijn leven een fotoreis te organiseren door mijn geliefde Iran. Een reis zoals ik hem graag beleef. Waar verhalen belangrijker zijn dan historische gebouwen. Als daar Marokko en Pakistan nog bijkomen zou dat wel heel gaaf zijn. En mocht een NGO dit lezen, ik ben ook voor jullie beschikbaar.

Tot zien

Ga voor meer foto's van deze reis naar het
album op onze Facebook pagina